Sonuç

Kitabın başından bu yana, Kuran ahlakının insanları nasıl mükemmel bir merhamet anlayışına çağırdığı, merhamet tüm hayata hakim olduğunda ortaya nasıl üstün ahlak örneklerinin çıktığı ve bu ahlaka sahip insanlardan oluşan bir toplumun erişeceği güzellik ve huzur anlatıldı. Ayrıca Kuran'a uygun merhametin yaşanmadığı bir ortamın karanlık ruh hali ve insanlara getirdiği maddi ve manevi zararlar tarif edilmeye çalışıldı. Tüm bu anlatımlardan da anlaşıldığı gibi, bu iki ahlak modeli arasındaki fark kıyaslanmayacak kadar büyük ve bir o kadar da açıktır. Kuran'da bildirilen merhamet anlayışı ne kadar şerefli, ne kadar üstün ahlaklı insanlar ve ne kadar huzurlu toplumlar oluşmasını sağlıyorsa, aksi bir zihniyet de o kadar zalim, huzursuz ve kötü ahlaklı insanlar üretir.

Dahası Allah'ın rızasını kazanma amacıyla yaşanan bu merhametin sağladığı güzellik sadece dünyayla da sınırlı değildir. Onlar ahirette de şerefli bir karşılık görecek ve bu ahlakın güzelliğini ahirette de yaşayacaklardır. Zira Allah "sağ yanın adamları" olarak adlandırdığı cennet halkının bir özelliğinin de dünyada iken birbirlerine "merhameti tavsiye etmeleri" olduğunu bildirmiştir:

Sonra iman edenlerden, sabrı birbirlerine tavsiye edenlerden, merhameti birbirlerine tavsiye edenlerden olmak. (Beled Suresi, 17)

Görüldüğü gibi, Kuran'da emredilen merhameti yaşayan ve bu doğrultuda salih amellerde bulunanlar, hem dünyada hem de ahirette rahat edeceklerdir.

İşte bu kitap, tüm insanların gerçek merhametin ne olduğunu bir kez daha düşünmeleri ve merhameti yansıtan Kuran ahlakını ne kadar yaşadıklarını bir kez daha gözden geçirmeleri için bir davettir. İnsanların en hayırlılarından olup Allah'ın rahmetini ve cennetini kazanmak için, güzel ahlakta ve merhamette sabır göstermeye yönelik bir çağrıdır.

 


Sen Yücesin,
bize öğrettiğinden başka bizim hiçbir bilgimiz yok.
Gerçekten Sen, herşeyi bilen,
hüküm ve hikmet sahibi olansın.
(Bakara Suresi, 32)